समन्त _samanta

समन्त a. [सम्यक् अन्तः, स यत्र वा]

1 Being on every side, universal.

-2 Complete, entire.

-न्तः Limit, bound- ary, term. (समन्तः, समन्तम्, समन्ततः, समन्तात् are used adver- bially in the sense of 'from every side', 'all around', 'on all sides', 'wholly', 'completely'; ततो$श्मसहिता धाराः संवृण्वन्त्यः समन्ततः Mb.3.143.19; लेलिह्यंसे ग्रसमानः समन्तात् Bg.11.3.).

-Comp. -दुग्धा the plant called स्नुही q. v. (Mar. निवडुंग).

-पञ्चकम् N. of the district called Kurukṣetra or of a place near it; Ve.6.

-पर्यायिन् a. all- embracing.

-प्रासादिक a. affording help on all sides.

-भद्रः a Buddha or the Buddha.

-भद्रकः a variety of a long blanket; Kau. A.2.11.

-भुज् m. fire.